Wie Zelensky’s reactie op de weigering van de NAVO om het luchtruim boven Oekraïne te sluiten, heeft gehoord, raakt diep en diep verontwaardigd. Vloeken is niet netjes, maar je zou het bijna doen en het formalisme is te ver-vloeken. Bij deze, en hartgrondig. Maar woede dus over de afwezigheid van protest tegen deze lafhartigheid van de NAVO, die regels stelt boven mensenlevens. Wat is het 'argument' voor de weigering? Oekraïne is geen lid van de NAVO… Oekraïne wil wel, maar mag (nog) niet…
Applaudisseren voor Zelensky, maar weigeren om hem en zijn land te beschermen tegen dodelijk geweld vanuit de lucht… Zelensky had het over de verdeeldheid, de slapheid van de NAVO en liet weten dat de NAVO-landen zich niet veilig moesten wanen voor Poetin. Ooit hadden wij in ons land een dappere minister Vredeling (let op de naam), die tegen alle regels in levensreddend materieel naar Israël stuurde. Maar wat kunnen wij doen tegen de lafhartigheid van de NAVO? Zelensky zag er slecht uit. Quis non fleret.
Buiten de NAVO heeft de Israëlische premier Bennett drie uur lang gesproken met Vladimir Poetin. Het ging om een aanbod tot bemiddeling in het conflict. Dit gebeurde na overleg met Duitsland, Frankrijk en de VS. Bennett heeft steeds contact met Oekraine en getelefoneerd met Zelensky. Over de ontmoeting met Poetin heeft Bennett een gesprek van anderhalf uur gehad in Berlijn met bondskanselier Scholz. Op hoop van zegen.
Trudie van der Spek - Begemann | eindredacteur