Sigrid Kaag: “De EU is met name vertegenwoordigd bij de inauguratie [van Raisi] vanwege de bemiddelende rol die de EU speelt bij het onderhandelingsproces tussen Iran en de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad plus Duitsland om een weg terug te vinden naar volledige implementatie van het nucleaire akkoord met Iran, het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA). Een dergelijke bemiddelende rol betekent dat intensief contact met de Iraanse overheid noodzakelijk is. Het overkoepelende doel van het voorkomen dat Iran een kernwapen ontwikkelt, is en blijft van groot belang voor de Europese en Nederlandse veiligheid.”
Ik zou Sigrid Kaag liever negeren, maar als een gevaarlijke slang glijdt de demissionair minister van buitenlandse zaken door de gangen van Buza. Kaag heeft vragen gekregen over de aanwezigheid van de EU in Teheran. Hierboven haar antwoord.
Het daar genoemde plan JCPOA, waaruit Amerika, onder Trump, zich had teruggetrokken om goede redenen, is voor haar een doel geworden dat in haar geloof kennelijk alle middelen heiligt. Raisi heeft echter niet maar bloed aan z’n handen, maar ook zijn hele jurk zit eronder.
“Intensief contact met de Iraanse overheid is daarvoor noodzakelijk.” Wordt op de feestelijke receptie dan misschien ook afgestoken naar de diepte? Om de Europese afkeuring uit te spreken over de voortdurende Iraanse vijandelijkheden richting Israël (zowel verbaal als met drones)?
Intensief contact? Hoe ver zou de minister willen gaan? Er zijn bekende methodes voor vrouwen in de diplomatie. Was zij daar al niet een keer bedremmeld op bezoek, met een theedoek om haar hoofd?