Koningen en koninginnen

We zijn onlangs getuige geweest van het einde van een tijdperk. Beter: van het overhalen van een wissel in de spoorlijn van de tijd. De grootste koningin in Europa ooit is niet meer, en het lijkt wel of de tijd van haar bewind heel lang geaarzeld heeft om voorbij te gaan.

Zowel Elisabeth als Beatrix waren als vorstin gelovig. Van Charles en van Willem Alexander zijn we nog niet zo zeker, maar dat zijn we van geen mens, tenzij hij of zij is gestorven. Dan wordt erover gepraat en ligt het geestelijk testament op tafel.

Belangrijk, dat geloof? Of is het voldoende dat een vorst goed is voor het reilen en zeilen van de staat waarover hij/zij regeert? Gaat het slechts om regeer-bekwaamheid? Afgezien van het feit dat de macht van de vorst danig is ingeperkt: de invloed is er. Dat heeft de uitvaart van Elisabeth II van Engeland bewezen – zo blijkt uit alle commentaren.

Trudie van der Spek - Begemann