COLUMN - Filippica |
Veel politici vertrekken, en uit wat er allemaal gebeurt kun je veel leren.
Duidelijk is, dat het vertrek van Van der Staaij een ramp moet worden genoemd; zoveel ervaring, en wijsheid, en een broodnodig bekertje humor – het verdwijnt met hem. Hiermee is natuurlijk geen kwaad woord gezegd over zijn opvolger, de heer Stoffer, die wij niet kennen.
Het omgekeerde kan worden gezegd over Kaagstra; maar zijn we nu echt van haar af? Haar kennende vrees je van niet. En wat vond ze het jammer dat zij niet opschoof naar Europa – was nog een geluk bij een geluk.
Wopke naar Europa. Vergeet niet zijn warme vriendschap met Van Agt…
En daarvoor krijgen we Timmermans terug binnen onze grenzen. Dat lijkt me verschrikkelijk. Zelfbenoemde paus met nieuwe religie. Onbegrijpelijk dat toch een horde Nederlanders hier in trapt. Misschien valt nog te hopen dat zijn permanent moraliserend vingertje gaat irriteren. Voor mij is deze man al lang onuitstaanbaar om niet te zeggen disgusting. Want dat mag je niet zeggen, geloof ik.