Joods & christelijk platform
voor reflectie
op de actualiteit
op de actualiteit
Trudie van der Spek - Begemann | eindredacteur
Het antisemitisme is een al heel oud verschijnsel. Dr. Pieter van de Horst deed er een boekje over open: het virus dateert al van lang voor het christendom.
Vervolgens is de kerk op het toneel verschenen… En zij bleek drager van een zeer gevaarlijke variant, die wereldwijd om zich heen greep. De vervangingstheologie kwam uiteraard ook tot niet-theologische uitbarstingen. De verbreiding van het christendom verbreidde als zijn meelopende schaduw ook het antisemitisme, en dat bereikte in de vorige eeuw de ultieme vulkaanuitbarsting: de Holocaust.
Na de Tweede Wereldoorlog was het even stil. De oorlog was voorbij, de kerken gingen zich bezinnen op hun rol en dat kwam ten slotte uit in een schuldbelijdenis van de PKN, in november 2020. Veel te laat. Het onkruid was intussen duidelijk niet vergaan en alweer bovengronds. Het werd binnen de kerk uit het zicht gehouden achter diaconale bewogenheid met de Palestijnen, en voortdurend bemest door Sabeelvrienden. Die diaconale camouflage blijkt camouflage op het moment dat ook de kerkorde moet worden aangevallen, op haar belijdenis van de onopgeefbare verbondenheid met Israël. Die zou impliceren dat je geen kritiek kon hebben op Israëls politiek.
Voor deze domme gedachte is men bij de kerkelijke fusie van 2004 gezwicht, naar verluidt onder gereformeerde druk: in het bewuste kerkorde-artikel moest worden ingevoegd het woordje ‘volk’: onopgeefbaar verbonden met (alleen) het volk Israël. De poort was geopend voor het christelijk antizionisme. Er kwam een voorstel om de Palestijnen in de kerkorde op te nemen en zelfs vorig jaar om een kerkelijke schuldbelijdenis uit te spreken naar de Palestijnse christenen… Zielige maar niet ongevaarlijke volstrekt blinde totale domheid.
En buiten de kerk, via vooral de sociale media, groeit en verbreidt het onkruid zich onrustbarend snel. In navolging van de kerkelijke verraders profileert het zich als pro-Palestijns. Amalek gaat te keer in bewoordingen waaraan geen enkel citaat door de welvoeglijkheid kan worden besteed. Amalek is in Joodse kring de naam geworden voor het verschijnsel, omdat Amalek het volk al aanviel vlak na de bevrijding uit Egypte, in de achterhoede, waar de vrouwen en kinderen zich bevonden. In de vorige eeuw was Hitler Amalek. Nog geen honderd jaar later verschijnt hij binnen onze grenzen.
Het belangrijkste podium voor Amalek is natuurlijk na de kansel de politiek en dan moeten we zijn bij het Forum voor Democratie met Thierry Baudet. Daar voelt hij zich thuis. Wat is er nu modern aan Baudets antisemitisme?
De beschikking over moderne middelen als de sociale media, een heuse politieke partij als podium, en als rode loper de coronatijd. Want Covid 19 is enerzijds een fabeltje en anderzijds veroorzaakt door de Joden – dat moge duidelijk zijn! De behoefte aan beschuldigen is dermate sterk ontwikkeld dat de logica zó ver uit het zicht is geraakt dat aantijgingen volmaakt tegenstrijdig worden.
We leven na de Tweede Wereldoorlog en bij het aanbreken van het 3e decennium van onze eeuw blijkt tot onze verbijstering een nieuwe strategie uitgevonden. De Holocaust en de oorlog worden in modern antisemitisme tegen de Joden gebruikt. “Zij claimen de oorlog”… en die is ook van anderen, ook van Thierry Baudet. Deze vlerk gaat over zijn eigen ideeën, weet dat wel! Vrijheid van meningsuiting. Daarom zet hij ook aanhalingstekens om het woord ‘holocaust’. En ja, wat de overheid oplegt aan coronamaatregelen – dat is toch gewoon hetzelfde als Jodenvervolging? Baudet cs. zijn slachtoffer van die maatregelen en kunnen daarom ook een gele ster op hun jas dragen. En wat maak je je druk om antisemitisme? Iedereen die hij kent is toch gewoon antisemiet?
In het moderne antisemitisme is de Umwertung aller Werte tot methode gemaakt. De oorlog tegen de Joden is gemaakt tot de oorlog van de Joden tegen de mensen. De praktische uitwerking daarvan zagen we al in de vorige eeuw. Nu zien we een stuitende, walging wekkende poging tot omkering van de geschiedenis.
