Joods & christelijk platform
voor reflectie
op de actualiteit
op de actualiteit
HOOFDCOMMENTAAR |
Een ‘profeet’ uit de zestiende eeuw, genaamd Michel Nostredame, treedt rond de jaarwisseling vaak in de publiciteit met enkele van zijn voorspellingen die betrekking zouden hebben op het komende jaar.
Over hem twee gegevens die we niet over het hoofd moeten zien. Het eerste is: zijn achternaam is verbonden met Notre Dame, een vrouw van dubieuze komaf. Het tweede wat wij in onze beoordeling moeten betrekken: als apotheker wilde hij medicijnen gaan studeren maar de faculteit in Montpellier heeft hem afgewezen, omdat beide professies niet mochten worden gecombineerd. Ik raad: omdat de arts dan zijn farmacie kon gebruiken om de onwelgevallige patiënt om zeep te helpen.
Zijn voorspellingen worden elk jaar nagezocht op wat in de huidige gading van de wereld - die bedrogen wil worden - te pas komt. Maarten van Rossum noemt als reden: de behoefte aan zekerheid. Ik zou pregnanter zeggen: uit angstige onzekerheid. Niet terecht echter is zijn opvatting dat alles in de voorspellingen even vaag is en multi-interpretabel. Wat bijvoorbeeld te denken van ‘torenhoge inflatie, hongersnood, en een dreiging van kannibalisme’ in 2022? Noem dat maar vaag. Zou de hedendaagse historicus bang geworden zijn?
Een heel andere vraag is natuurlijk: wat moet je ermee? Antwoord: niets. En als het uitkomt, achteraf? Het antwoord is wederom: niets. Het profetenboek dat we Bijbel noemen zet de wereldgeschiedenis in het ene grote verband van komende vrede en gerechtigheid. Elke ‘profetie’ die zich los daarvan presenteert, is derhalve een halve waarheid, en dus een hele leugen. Ook de professies van helderziende en profeet vormen een gevaarlijke combinatie die de bange en onvoldoende met de Bijbel bekende patiënt, die mens heet, kan vergiftigen.
Trudie van der Spek - Begemann | eindredacteur
